spatiosus

[2745] spatiōsus, a, um (spatium), I) von großem Umfange, geräumig, weit, groß, lang (Ggstz. parvus, brevis, contractus), taurus, Ov.: insula, Plin.: spatiosa modice terra, Mela: cella frigidaria spatiosa et effusa, Plin. ep.: stabulum, Colum.: horti, Spart.: sp. et capax domus, Plin. ep.: spatiosiora aedificia, Vitr.: quo lucus ibi spatiosior fieret, Eutr.: iter urinae spatiosius (Ggstz. brevius), Cels.: Andromache spatiosior aequo, länger, Ov.: quid erat spatiosius illis (capillis), Ov.: spatiosissimus xystus, Plin. ep. – m. Infin., quo (portu) non spatiosior alter innumeras cepisse rates, Sil. 8, 481. – II) übtr.: 1) der Zeit nach, lang, langwierig, nox, Ov.: tempus, Ov.: vox, langes Wort, Quint.: duodecim clepsydris, quas spatiosissimas acceperam, sunt additae quattuor, Plin. ep. – 2) weit, umfassend, magna et spatiosa res est sapientia, Sen. ep. 88, 33.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2745.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: