tristificus

[3228] trīstificus, a, um (tristis u. facio), I) sich schrecklich zeigend, schrecklich, voces, Cic. poët. de div. 1, 13: tyrannus, Prud. cath. 4, 76: lacus, ibid. 5, 93: vulnus, Anthol. Lat. 893, 73 R. – II) traurig od. finster machend, acetum acore tr., Macr. sat. 7, 12, 30: tr. latices, Prud. dittoch. 50.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 3228.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: