turbamentum

[3258] turbāmentum, ī, n. (turbo, āre), I) das Aufwiegelungsmittel, vulgi, Tac. hist. 1, 23. – II) passiv = die Unordnung, Verwirrung, turbamenta rei publicae, Sall. hist. fr. 1, 1 (1, 45). § 25: Plur., publica turbamenta, Amm. 26, 7, 8: inter dissensiones et turbamenta, ibid. 25, 7, 12.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 3258.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: