nivocus

[3309] nivocus, a, um (unus u. voco), I) einstimmig, eintönig, Boëth. inst. mus. 5, 11. – II) = ὁμώνυμος, eindeutig, einnamig, Prisc. 6, 78 u. 8, 6. Augustin. de dial. 9. Mart. Cap. 3. § 339 u. § 356: res univoca vel aequivoca, Ggstz. multivoca, Boëth. in Cic. top. 3. p. 321, 3 B.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 3309.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: