[3512] virīliter, Adv. (virilis), männlich, in männlicher Haltung = standhaft, mutig (Ggstz. [3512] effeminate), vir. sese expedire, Cornif. rhet.: aegrotare, Cic.: vir. facere, Hor. (vgl. quod viriliter animoque magno fit, id etc., Cic.): res adversas vir. ferre, Sen.: fortunam vir. ferre, Ov.: minus sapienter et parum vir. dolorem ferre ex morte pueri, Gell.: ut mortem, quam effeminate timuerunt, vir. optarent, Val. Max. – omnes isti virilius peccant, Sen. de brev. vit. 7, 1: hanc sententiam fortius et virilius dixit, Sen. contr. 10, 4 (33), 21.