ἀγητός

[13] ἀγητός (ἀγάομαι), bewundernswerth, gew. von Personen, [13] Hom. fünfmal, immer mit εἶδος als Versausgang, εἶδος ἀγητός, εἶδος ἀγητόν, εἶδος ἀγητοί, Il. 5, 787. 8, 228. 22, 370. 24, 376 Od. 14, 177; – fem. H. in Apoll. 198; χρήμασιν ἦσαν ἀγητοί Sol. bei Plut. Sol. 18; Sp. D., z. B. Qu. Sm. 13, 338; Anacr. 53, 36 von der Rose.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 13-14.
Lizenz:
Faksimiles:
13 | 14
Kategorien: