ἀγχέ-μαχος

[25] ἀγχέ-μαχος (für ἀγχί-μ.), Nahkämpfer, Hom. viermal, Μυσῶν τ' ἀγχεμάχων Iliad. 13, 5, ἀγχεμάχοις έτάροισιν 16, 248, ἀγχέμαχοι ϑεράποντες 16, 272. 17, 165; sp. D., wie D. P. 1002; Ἄβαντες Plut. Thes. 5; ὅπλα, Waffen zum Kampfe in der Nähe, Xen. Cyr. 7, 4, 15; die er 1, 2, 13 den τόξα u. παλτά entgegensetzt; ähnl. τεύχη Iul. Aeg. 31 (Plan. 173).

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 25.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: