ἀεί-μνηστος

[39] ἀεί-μνηστος (ἀει-μνήστη Ep. ad. 721 (App. 197), stets erwähnt, stets gepriesen, τάφος Soph. Ai. 1145; Ἀϑῆναι Lys. 6, 25; ἔργα 2, 19; ewig, μαρτύριον Thuc. 1, 33; κλέος Xen. Cyn. 1, 6; δόξαι Isocr. 10, 17; ὀργὴν ἔχειν 4, 157, u. öfter bei den Rednern. – Cempar., Lys. 26, 4. – Adv., Aesch. 2, 180.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 39.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: