αἰνιγμός

[57] αἰνιγμός, , Räthsel, δι' αἰνιγμῶν ἐρῶ Ar. Ran. 61; Plat. Ep. II, 312 d; ἐν αἰνιγμοῖς φαίνειν Eur. Rhes. 754. Sing. selten, z. B. Ath. X, 452 a.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 57.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: