αἰσυμνητήρ

[62] αἰσυμνητήρ, ῆρος, ὁ, Hom. nur Il. 24, 347 κούρῳ[62] αίσυμνητῆρι ἐοικώς, v. l. αἰσυητῆρι; Aristarch las nach Didym. Scholl. αἰσυμνητῆρι u. erklärte = βασιλικῷ.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 62-63.
Lizenz:
Faksimiles:
62 | 63
Kategorien: