ἀ-μάρτυρος

[117] ἀ-μάρτυρος, nicht durch Zeugen bestätigt, von Proceßsachen, ἀμ. πρᾶγμα ἔχειν Aesch. 1, 92; πρᾶξις ἀμάρτυρος γέγονε Dem. 34, 38; δύναμις, unbezeugt, Thuc. 2, 41; N. T. – Adv. ἀμαρτύρως ποιεῖν, ohne Zeugen thun, Dem. 30, 21.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 117.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: