[288] ἀπ-ερυκω, abhalten, abwehren; ἀπήρυξα Xen. An. 5, 8, 25; fut. Hom. Iliad. 24, 156. 185 ἀπό τ' ἄλλους πάντας ἐρύξει; impft. Od. 14, 283 ἀλλ' ἀπὸ κεῖνος ἔρυκε; meist praes., Hom. Od. 9, 119 ἀπερύκει (αἶγας), Iliad. 4, 542. 17, 562 ἀπερύκοι (βελέων ἐρωήν), Od. 18, 105 ἀπερύκων (σύας τε κύνας τε); φάτιν κακάν Soph. Ai. 185; λύκους ἀπὸ προβάτων Xen. Mem. 2, 9, 2; Oec. 5, 6; ἀπήρυκον Pol. 61, 1; τινί τι, Her. 1, 32; Plut. u. a. Sp. – Med., von sich abhalten, νοῦσον ἀπερύκεο Nic. Al. 621; sich enthalten (schweigen), Soph. O. C. 166; vgl. Ap. Rh. 3, 174 ὁ δὲ σῖγα νόον βουλήν τ' ἀπερύκων.