δυς-γενής

[677] δυς-γενής, ές, 1) unedel, von niedriger Geburt; Eur. Ion 580 u. öfter; Ar. Ran. 1217; Arist. Eth. 1, 9 u. öfter. – 2) von unedler Gesinnung, Eur. Hel. 1225; ἦϑος El. 363, u. Sp.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 677.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: