δυς-τυχέω

[689] δυς-τυχέω, unglücklich sein, Mißgeschlick haben; Aesch. Prom. 345 u. öfter, wie Soph., Plat. u. Folgende; τινί, durch, in etwas, Aesch. Spt. 464; γά-μοις Eur. Phoen. 406; ἔν τινι, Ar. Ran. 1445, wie Luc. D. Deor. 14, 1; περί τινος, Eur. Andr. 714; u. häufiger περί τι, in Bezug auf etwas, Plut. Camill. 38 u. öfter; auch εἴς τι, Plat. Lach. 183 c; ὅσα περὶ τοὺς ἔρωτας ἐδυςτύχησε Luc. sacrif. 4; vgl. tyrannic. 4; πάντα, in Allem, Eur. Hec. 429; ἄμορφον γυναῖκα, d. i. ein häßlich Weib zu leiden haben, Pallad. 8 (XI, 287); πατρίδα βαρυτέραν τῆς ἀλλοδαπῆς Hel. 10, 18. – Pass., vom Mißgeschicke betroffen werden, berunglücken; ἐάν τις δυςτυχηϑῇ τῶν οἴκων Plat. Legg. IX, 877 e; τὰ ὑφ' ἑτέρων δυςτυχηϑέντα, Anderer Mißgeschick, Lys. 2, 70; vgl. Plut. Pyrrh. 4.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 689.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: