δύς-φθαρτος

[690] δύς-φθαρτος, schwer, nicht verderbend, bei Ath. III, 87 d 121 c ᾠὰ δ. καὶ δύςπεπτα.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 690.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: