ἐκ-λεαίνω

[766] ἐκ-λεαίνω, aus-, abglätten, poliren; ῥυτίδας Plat. Conv. 191 a; Hippocr.; λίϑον D. Sic. 3, 39; ὁδόν, ebenen, Plut. prof. virt. sent. p. 248; übertr., κόπους, τῷ οἰκείῳ τὸ ἀλλότριον, exil. 5.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 766.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: