καυστειρός

[1408] (καυστειρός, VLL. und Arcad. p. 71, 22; nach den Schol. u. E. M. böotisch = καυστηρός; kommt nur im fem. vor); καυστειρὰ μάχη, die heiße Feldschlacht, Il. 4, 342. 12, 316, ϑερμή, διάπυρος erkl. Bei Nic. Th. 924 steht καυστείρης καμίνου.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1408.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: