κίθαρις

[1437] κίθαρις, ιος, ἡ, = κιϑάρα, die Cither, bei Hom. die gew. Form; κήρυξ δ' ἐν χερσὶν κίϑαριν περικαλλέα ϑῆκε Φημίῳ Od. 1, 153; Pind. P. 5, 65; κίϑαρίν τε ματέρ' ὕμνων Ar. Thesm. 124; sp. D. – Das Citherspiel, die Kunst, die Cither zu spielen, ἄλλῳ μὲν γὰρ ἔδωκε ϑεὸς πολεμήϊα ἔργα, ἄλλῳ δ' ὀρχηστύν, ἑτέρῳ κίϑαριν καὶ ἀοιδήν Il. 13, 730; vgl. 3, 54 Od. 8, 248.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1437.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: