ΚΊΚΩ

[1438] ΚΊΚΩ, in Bewegung setzen, werfen, nimmt Buttm. zu Schol. Od. 11, 579 als Wurzel von ἔκιξε, = ἤνεγκε, an, gimm. ov. (XV, 27), wie Hesych. κί. ξατο neben εὗρεν auch durch ἤνεγκεν erkl., u. κίξαντες, ἐλϑόντες, πορευϑέντες. S. ἀποκίκω.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1438.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: