πέλλα

[551] πέλλα, , ion. πέλλη, Gelte, Melkfaß, mulctra; περιγλαγεῖς, Il. 16, 642; Theocr. 1, 26; nach Phot. σκάφη τις, ἔνϑα τυρὸν ἀμέλγουσι. Vgl. Ath. XI, 495, der es erkl. ἀγγεῖον σκυφοειδές, πυϑμένα ἔχον πλατύτερον, εἰς ὃ ἤμελγον τὸ γάλα. – Auch ein Becher, Hippon. bei Ath. a. a. O., s. auch πελλίς.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 551.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika