περι-καλλής

[578] περι-καλλής, ές, um und um schön, sehr schön; Hom. von Menschen, wie Ἠερίβοια, Il. 5, 389, κούρη, 16, 85 Od. 11, 281; von Gliedern des Menschen, ϑεᾶς περικαλλέα δειρήν, Il. 3, 396, ὄσσε, Od. 13, 401. 433; von Sachen, φόρμιγξ, Il. 1, 603, κίϑαρις, Od. 1, 153, αὐλή, εὐνή, 425. 10, 147, u. oft bei δίφρος, βωμός, δῶμα, τεύχεα, δῶρα, νῆες u. ä.; von Männern zuerst H. h. Merc. 323. 397. 504; ὄσσα, Hes. Th. 10; περικαλλῆ Θεσμοφόρω, Ar. Thesm. 282; einzeln auch in Prosa, χώρη, Her. 7, 5, oft; u. bes. Sp., wie Plut., Luc. Nigr. 23. – Compar. περικαλλεστέρα Ath. XIII, 555 c, superl. περικαλλέστατος XV, 680 c.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 578.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: