Demut

[201] Demut: eine specifisch christliche Tugend. BERNHARD VON CLAIRVAUX erklärt: »Humilitas est virtus, qua homo verissima sui cognitione sibi ipsi vilescit« (De grad. humil. 1, 2). SPINOZA: »Humilitas est tristitia, quae ex eooritur, quod homo suam impotentiam contemplatur«, sie ist keine Tugend, weil sie nicht aus der Vernunft entspringt (Eth. IV, prop. LIII). Dagegen[201] betrachtet GEULINCX die Demut als Haupttugend. »Partes humilitatis« sind »inspectio und despectio sui« (Eth. I, C. 2, sct. 2, § 2).

Quelle:
Eisler, Rudolf: Wörterbuch der philosophischen Begriffe, Band 1. Berlin 1904, S. 201-202.
Lizenz:
Faksimiles:
201 | 202
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika