Simonides

[2674] Simōnidēs, is, m. (Σιμωνίδης), ein berühmter lyrischer Dichter von Keos, Erfinder der Gedächtniskunst, geb. 556, gest. 468 v. Chr., Cic. de or. 2, 351 sqq.; Tusc. 1, 101. Quint. 10, 1, 64. Phaedr. 4, 21: ungew. Genet. Simonidei (wie Ulixei), Auson. prof. 13, 6: Akk. gew. Simonidem, zB. Cic. de sen. 23; de nat. deor. 1, 60 Schoem. (Baiter u. Müller Simoniden). Plin. 7, 192 D. (Sillig u. Jan Simoniden). – Dav. Simōnidēus, a, um, simonidëisch, des Simonides, lacrimae, Catull. 38, 8. – u. Simōnidīus, a, um, simonidiisch, des Simonides, metrum, Serv. de cent. metr. 460, 23 u. 462, 22 K.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2674.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: