Online-Bibliothek

Grotmüler

[318] In't Holt dor de Grotmüler,

wat heww de dor to Kop?

Kuckuck un Vagel Bülow

de zaustern sick tohop.

De krœkeln sick tosamen,

wen bäter vun se kann,

un wenn to Enn se kamen,

denn fang se wedder an.

Kuckuck! Kuckuck! so kreiht dat,

Kuckuck! Kuckuck! – denn so

eens Bü-bü-bülow! fläut't dat,

Bü-bülow! Bü-bülow.

De Kuckuck hadd nich swägen,

hadd girn dat letzte Wurt;

he hett sick heesch all schrägen

un kuckuckt ümmer furt.

Dat fählt man, dat de Heister noch

tscharkt mankedörch, tschitscharkt;

Ruhrdunk, Dompap un Kreih se noch

dormank körrt, schalkt un karkt;

Dat fählt man, dat Quadux un Pogg

in't Brok dormanken quakt,

denn wiren se doch all in'n Tog,

de dat Vergnögen makt.

De bogen Böm de schürrn

ehr Köpp verdreetlich all,

as wenn se dof noch würrn,

wenn dat nich uphürt ball.