[323] Das glück hat vilen zuuil geben / doch niemand gnůg / vrsach / Da hilfft kein gůt für den geitz / vnnd har der geitig eben so wol wie der Esopisch hund / das nit / das er hat vnn faren laßt / als das er nit hat.
Der gedenckt all tag zusterben /
Der kan nimmer mehr verderben.