Online-Bibliothek

Grotmoder

[54] Grotmoder nült inn Lœhnstohl

Un hollt de Huspostill.

Ik weet ni, wat de Olsche

Nu jümmer lęsen will!

Se kikt sik dœr ęr Brillglas

De Ogn noch redi blind.

Se is noch orri stręwi,

Doch lang ni mehr keen Kind.

Vunmorgens is se gänzli

Verbistert un verbas't,

Se süht ni, dat de Müppe

Ęr anne Rocken tas't.

Se markt ni, dat de Kater

Ęr inne Nachmütz slöppt

Un de Kanarjenvagel

Ęr oppe Fingern löppt.

De Sünn schint doch so fründli

Un makt ęr Backen roth:

Du lewe Gott in Himmel –

De Olsche ... de is dot!