Online-Bibliothek

De utraq; Latina nim. & Teutonica, Poësi

[261] CL. Viri Dn. Johannis Clai etc.

Ingenium Clajo, Clajo dedit ore rotundo

Teutona Musa loqui, Romula Musa loqui;

Sic tamen, in facili ut siet haut discernere, utrinam

(Certe ego non ausim) palma ferenda siet.

Sive etenim Latiæ licet indulgere Camenæ,

(Sic me Phœbus amet!) nil nisi mulsa canit.

Seu vacat, atq; vocat Germanica Pieris, audit

Parnassus (juro) dulcius ipse nihil.[261]

Hæc animos atq; illa trahit, rapit imò, volentes

Sed rapit (ô, sine vi, vis violenta tamen!

Haut magis, haut (sic credo) fides Thracis enthea Vatis

Rexit, cum Silvas traxit & ille feras:

Haut Amphyoniam, muros quæ condidit urbis

Thebanæ, potior visa movere chelyn.

Mirum igitur quid sit, modo si mea rustica Musa

Obtutum Clai, victa rubore, fugit?

Interea quam vis amet intime, & eminus istud

(ô rarum!) exemplum Musæ utriusq; colat?

Joh. Georgius Styrzel,

Rotenb. Tubarin. Consul.

Mense Decemb. A. Ch. 1647.

Nürnberg/ In verlegung Jeremiæ Dümlers/

Anno 1648.[262]