Online-Bibliothek

Bludźiś.

[52] Raz jo jeden błudźiś pod lugom swěćił a jeden cłojek jo nocy dwanasćych jogo swěćić widžeł a jogo wółał: »Poj how, ja b'du ći krošik dać«. Pótom jo ten błudźiś pŕišeł a do dworu swěćił. Ale ten bur ne jo jomu ten krošik dał, ale jom' prajił: »Dyž krošik ne jo, da knebel płaći tejž«.

Druge raz dźěšo ten bur z Trebina domoj, noce dwanastej štundźe a jo pŕišeł zas' ten błudźiś a jomu prajił: »Dyž krošik ne jo, da knebel płaći tejž,« (a jo togo bura dichtig ćeŕapał). Slěpe.