Impŏt unique

[782] Impŏt unique (franz., spr. ängpo ūnīk'), s. Einsteuer.

Quelle:
Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 9. Leipzig 1907, S. 782.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika