κοντός

[1482] κοντός, ὁ (κέντω), Stange, Staken, deren drei auf jeder Triere waren, Att. Seew., um das Schiff fortzuschieben; αὐτὰρ ἐγὼ χείρεσσι λαβὼν περιμήκεα κοντὸν ὦσα παρέξ Od. 9, 487; Eur. Alc. 254 I. T. 1350; Her. 2, 136; Folgde. – Uebh. Stange, Plut. Rom. 8. – Auch = Speer, Luc. Tox. 55.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1482.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: