ἀ-ελπτής

[41] ἀ-ελπτής, ές, v. l. Odyss. 5, 408 ἀελπτέα für ἀελ-πέα (Apoll. Lex. Hom. 10, 27); vgl. Lob. zu Phryn. 570 und Nic. Al. 125.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 41.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: