Schmuck (Adj.).
*1. Dat is smuck. – Dähnert, 435a.
Spottweis von dem, was schlecht gethan ist.
*2. Dat lett nig smuck. – Dähnert, 435a.
Ist nicht gut, nicht anständig, passend.
*3. He is so smuck, as wenn he ut de Bilade (Beilade) namen wêr. (Holst.) – Schütze, I, 102.
Ist sehr geputzt.
*4. Schmuck wie eine leipziger Jungemagd. – Deutsche Romanzeitung, III, 11, 42, 474; Hesekiel, 20.
*5. Se is so smuck as en Dompopp. (Holst.) – Schütze, I, 229.
Sie ist so geputzt wie eine Dompuppe.