soliditas

[2709] soliditās, ātis, f. (solidus), I) eig.: a) die Dichtheit, der Atome, Cic.: nec di habent ullam soliditatem nec eminentiam, Cic.: adiectis pro acquisita soliditate ponderibus, Pallad.: dah. (wie στερέωμα), die Feste des Himmels, das Himmelsgewölbe, Chalcid. Tim. 277. – b) die Dicke, Pallad. 1, 6, 9 u.a. – c) die Festigkeit, Dauerhaftigkeit, Vitr. 2, 6, 4 u.a. – II) übtr., das Ganze, possessionis, Cod. Iust. 4, 52, 2 u.a.: hereditas universorum et soliditas singulorum, Ambros. psalm. 118. serm. 14. § 41.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2709.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: