Verzeichnis der Abkürzungen und der angeführten Schriftsteller.

[15] Die allgemein üblichen Abkürzungen sind hier nicht aufgenommen, wie: z.B., u., vgl., S., u.s.w., u.ä., – praes., imperf., act. Bei den Schriftstellern ist die Ausgabe, nach welcher citirt wird, bemerkt; wo dies nicht der Fall ist, ist das Citat entlehnt und soll daher nicht verbürgt werden. Die hinzugesetzten Zahlen bezeichnen die Jahrhunderte, und zwar römische Ziffern die vor Chr. G., deutsche die nach Chr. G. Diese Andeutungen sollen nur zur leichteren Uebersicht für den Augenblick dienen. Bei den Dichtern der Anthologie bezeichnet in den Citaten die unmittelbar dabeistehende Zahl die Nummern der Epigramme in Brunck's Analecten oder Jacobs' Anthologia ed. Lips. 1794, die in Klammern hinzugesetzten aber das Buch und die Nummern der einzelnen Gedichte in der Anthologia Palatina. Die attischen Redner sind nach den Paragraphen der Bekker'schen Ausgabe citirt.



Ach. Tat. – Achilles Tatius. 4. ed. Iac.

Adam. – Adamantius. 5.

Add. – Addaeus. IV. Dichter der Anthologie.

Ael. – Aelianus. 3. V.H. = variae historiae, ed. Kühn. – N.H. oder H.A. = de animalium natura, ed. Schneider.

Aen. Tact. – Aeneas Tacticus.

Aemili. – Aemilianus.? Dichter der Anthologie.

Aesch. – a) Aeschylus (wenn dabei das Stück genannt ist, Pr. = Prometheus, S. od. Spt. = Septem contra Thebas, Pers. = Persae, Ag. = Agamemnon, Ch. = Choephorae, Eum. = Eumenides, Suppl. = Supplices, frg. = fragmenta). V. ed. Wellauer, dessen lexicon Aeschyleum benutzt ist. b) Aeschines (wenn zwei Zahlen, z.B. 2, 26, folgen). IV. nach den oratores attici ed. Bekker, wie auch die andern Redner nach den Bekker'schen Paragraphen citirt

Aes. – Aesopus, ed. Lips. 1810.

Ag. oder Agath. – Agathias. 6. Dichter der Anthologie.

Alc. frg. – Alcaei fragmenta. VII.

Alc., Alciphr. – Alciphron. 2. ed. Wagner.

Alc. Mess. – Alcaeus Messenius. II. Dichter der Anthologie.

Alcid., Alcidam. – Alcidamas in Bekker's oratt. att.

Alcm. – Alcman. VII. ed. Welcker.

Alex. – Allexandriner.

Alex. Aet. – Alexander Aetolus. III. ed. Capellmann.

Alex. Aphrod – Alexander von Aphrodisias. 3.

Alex. Trall. – Alexander von Tralles. 6.

Alph. – Alpheus. I. Dichter der Anthologie.

Ammi. – Ammianus. 2. Dichter der Anthologie.

Ammon. – Ammonius.

Anacr. – Anacreontica, ed. Mehlhorn.

Anax. – Anaxagoras. V. ed. Schaubach.

Andoc. – Andocides. V. ed. Bekker in oratt. att.

Anth. – Anthologie, ed. Tauchnitz (Abdruck der Palatina).

Ant. Sid. – Antipater Sidonius I. Dichter der Anthologie.

Ant. Th. – Antipater aus Thessalonice. I. Dichter der Anthologie.

Antim. – Antimachus. V. ed. Schellenberg.

Antiph. – Antipho.V. ed. Bekker in oratt. att.

Antiphan. – Antiphanes. IV.

Antiphil. – Antiphilus. 1. Dichter der Anthologie.

Ant. Lib. – Antoninus Liberalis. 2. ed. Teucher.

M. Anton. – Marcus Antoninus. 2. ed. Lips.

Anyt. – Anyte. III. Dichterin der Anthologie.

Ap. Dysc. – Apollonius Dyscolus. II. ed. Bekker.

Ap. L.H. – Apollonins (1.) lexicon Homericum, ed. Bekker.

Ap. Rh. – Apollonius Rhodius. III. ed. Schäfer.

Apolld. – Apollodorus. II. ed. Heyne.

Apollnd. – Apollonides. 1 .Dichter der Anthologie.

[15] App. – Appianus. 2. ed. Teuchner (Mithr., B.C., Pun.).

(App.) – bebeutet Appendix Anthologiae Palatinae.

Ar. – Aristophanes. V. ed. Bekker (Ach. Aristophanes. V. ed. Bekker (Ach. Acharnenses, Equ. = Equites, Pac. = Pax, Pl. = Plutus, Th. =

Thesmophoriazusae, Eccl. = Ecclesiazusae, Lys. = Lysistrata, Ran. = Ranae).

Arat – Aratus. III. ed. Buttmann (Phaen. Dios.).

Arc. – Arcadius. 3. ed. Barker.

Archi. – Archias. I. Dichter der Anthologie.

Archil. – Archilochus. VII. ed. Liebel.

Archimel. – Archimelus, Dichter der Anthologie.

Aret. – Aretaeus. 2.

M. Arg. – Marcus Argentarius, Dichter der Anthologie.

Arist. – Aristoteles. IV. ed. Tauchnitz. Die hinzugefügten Seitenzahlen nach Bekker Berol. 4°. (H.A. = historia animalium, Pol. = Politica, Eth. = Ethica ad Nicomachum, die andern Abkürzungen: de an. = de anima, rhet. poet. = rhetorica u. poetica, sind an sich deutlich).)

Aristaen. – Aristaenetus. 4. ed. Pauw.

Aristid. – Aelius Aristides. 2.

Arithm. probl. Arithmetica problemata in der Anthologie.

Arr. Arrianus. – 2. An. = Expeditio Alexandri, ed. Krüger; Ind. = Indica, ed. Schmieder.

Artem. – Artemidorus. 2. ed. Reiff.

Asclep. – Asclepiades. III.? Dichter der Anthologie.

Ath. – Athenaeus. 3. ed.Tauchnitz. Seitenzahlen nach Casaubonus.

Att. Seew. – Urkunden über das Seewesen des attischen Staats von Böckh, Berlin 1840.

B.A. – Anecdota Graeca Bekkeri.

Babr. – Babrius. 2. ed. Lachmann.

Bacchyl. – Bacchylides. V.

Batr. – Batrachomyomachia Homeri.

Bian. – Bianor. 1. Dichter der Anthologie.

Buttm. – Lex. Buttmanns Lexilogus.

Callim. – Callimachus. III. ed. Ernesti. Die Epigramme nach der Anthologie.

ch. – bedeutet, daß die Stelle in dem Chor eines Tragikers vorkommt.

Christod. – Christodorus. 5. Anthologie.

Cic. – Cicero (fam. = epistolae ad familiares).

Clem. Al. – Clemens Alexandrinus. 2.

Col., Coluth. – Coluthus. 6. ed. Schäfer.

Cr. An. – Crameri Anecdota.

Crat., Cratin. – Cratinus.

Crat. Theb. – Crates Thebanus in der Anthologie.

Crin., Crinag. – Crinagoras. 1. Dichter der Anthologie

Ctes. – Ctesias. IV.

Dem. – Demosthenes. IV. ed. Bekker in oratores attici (Lept. = Leptinea, ed. Wolf; Mid. = Midiana, ed. Buttmann).

Demad. – Demades. IV. ed. Bekker in oratores attici.

Demetr. – Demetrius.

Democr. – Democritus.

Demon. – Demonax.

Din. – Dinarchus. IV. ed. Bekker in oratt. att.

Diod. – Diodorus. 1. Dichter der Anthologie.

Diog., Diogen. – Diogenianus, nach den Paroemiographi ed. Leutsch u. Schneidewin.

D.C. u. D. Cass. Dio Cassius. 2. ed. Tauchnitz.

D.H. u. D. Hal. Dionysius Halicarnassensis. 1. (A.R., oder wenn nichts dabei steht, Antiquitates Romanae, ed. Reiske; C.V. de Compositione verborum, ed. Schäfer).

D. Per. od. Dion. Per. – Dionysius Periegetes, ed. Meineke.

D.L. – Diogenes Laertius, ed. Hübner.

D. Sic. – Diodorus Siculus. I. ed. Dindorf.

Diosc. – Dioscorides.

Drac. – Draco aus Stratonike. 1. ed. Hermann.

Ep. – Epigramm, Ep. ad. = Epigramma adespoton, aus der Anthologie.

ep. – episch.

Epic. – Epicurus.

Epich. – Epicharmus.

Eratosth. – Eratosthenes.

Erin. – Erinna in der Anthologie.

E.G. – Etymologicum Gudianum.

E.M. – Etymologicum Magnum.

Eucl. – Euclides. IV.

Euod. – Euodus. 1. Dichter der Anthologie.

Eur. – Euripides. V. Die Verse in der Regel nach Musgrave, doch auch nach den einzelnen Ausgaben von Hermann u. Seidler (die Stücke sind leicht zu erkennen, I.A. = Iphigenia in Aulide, I.T. = Iphigenia in Tauride, H.F. od. H.f. = Hercules furens).

Eus., Euseb. – Eusebius. 4.

Eust. – Eustathius. 12.

frg. – fragmentum, frg. inc. = fragmentum incertum. Die fragmente der Tragiker nach Dindorf.

Gaetul. – Gaetulicus. Dichter der Anthologie.

Gal., Galen. – Galenus.

Geop. – Geoponica.

Harp., Harpocr. – Harpocration. 4. ed. Bekker.

[16] H., Hom. – Homerus, ed. Wolf. u. Bekker, H.h. = Homeri hymni.

Hdn. – Herodian. 3. ed. Bekker. Hdn. π. μον.

λεξ. = περὶ μονήρους λέξεως, μον., ed. Dindorf.

Hedyl. – Hedylus. III. Dichter der Anthologie.

Hel., Heliod. – Heliodorus. 4. ed. Schmid.

Hellan. – Hellanicus. V. ed. Sturz.

Heph. – Hephaestion, ed. Gaisford.

Her. – Herodotus. V. ed. Reiz.

Her. Attic. – Herodes Atticus.

Hermog. – Hermogenes.

Hes. ohne Zusatz – Hesychius.

Hes. – Hesiodus, ed. Göttling (Th. = Theogonia, O. = Opera et dies, Sc. = scutum Herculis).

Hierocl. – Hierocles.

Hipp. – Hippocrates. V.

Hippon. – Hipponax.

Hyperid. – Hyperides. IV. ed. Bekker.

Iambl. – Iamblichus. 4. V.P. = de vita Pythagorae, ed. Kießling.

Il. – Ilias Homeri.

Inscr. – Inscriptiones. Die babei stehenden Zahlen nach den Nummern der Inschriften in Bockh's Corpus In-

scriptionum.

Ios. – Iosephus. 1.

Is., Isae. – Isaeus. IV. ed. Bekker in oratt. att.

Isocr. – Isocrates. IV. ed. Bekker in oratt. att.

Iul. Aeg. – Iulianus Aegyptius. 6. Dichter der Anthologie.

Iust. Mart. – Iustinus Martyr.

K.S. – Kirchenschriftsteller.

Leon. Al. – Leonidas Alexandrinus. 1. in der Anthologie.

Leon. Tar. – Leonidas Tarentinus. III. in der Anthologie.

Leont. – Leontius scholasticus, Dichter der Anthologie.

Lib. – Libanius. 4.

Lob. – Lobeck (zum Phrynichus).

Loll. Bass. – Lollius Bassius. 1. in der Anthologie.

Long. – Longus. 5.

Longin. – Longinus. 3.

Luc. – Lucianus. 2. ed. Jakobitz (die Epigramme nach der Anthologie. D.D. = Dialogi Deorum u.s.w.).

Lucill. – Lucillius. 1. in der Anthologie.

Lyc., Lycophr. – Lycophron. III. ed. Bachmann.

Lycurg. – Lycurgus orator. IV. ed. Bekker.

Lys. – Lysias. IV. ed. Bekker in oratt. att.

LXX. – Septuaginta.

Mac., Maced. – Macedonius. 6. in der Anthologie.

Man., Maneth. – Manetho, ed. Axt.

M. Ant. u. M. Arg. – s. unter A.

Max. Tyr. – Maximus Tyrius.

Mein. – Meineke fragmenta comicorum graecorum.

Mel. – Meleager. I. in der Anthologie.

Men., Menand. – Menander. IV.

Mion. – Mionnet description de medailles antiques, nach den im IX. Supplementband enthaltenen Indices.

Moer. – Moeris Atticista. 2. ed. Bekker.

Mosch. – Moschus. III.

Mus. – Musaeus. 6.

Nic. – Nicander. II. Al. = Alexipharmaca, u. Th. = Theriaca. ed. Schneider.

Nic. ar. Nicomachi institutiones arithmeticae.

Nonn. – Nonnus. 5. D. = Dionysiaca, ohne Zusatz Periphras. Ioanni.

Noss. – Nossis. IV. Dichterin der Anthologie.

N.T. – Neues Testament.

Od. – Od. Homeri.

Opp. – Oppianus. II. (H., Hal. = Halieutica, C. = Cynegetica, Ix. = Ixeutica), ed. Schneider.

Orph. – Orpheus, H. = Hymni, Arg. = Argonautica.

Or. Sib. – Oracula Sibyllina.

Palaeph. – Palaephatus.

Pall. – Palladas. 5. in der Anthologie.

Paroem. – Paroemiographi, ed. Leutsch u. Schneidewin.

Parth. – Parthenius.

P. Sil. u. Paul. Sil. – Paulus Silentarius. 6. in der Anthologie.

Paus. – Pausanias. 2. ed. Bekker.

Phan. – Phanias. II. in der Anthologie.

Phil. – Philippus Thessalonicensis. 1. in der Anthologie.

Philod. – Philodemus. I. in der Anthologie.

Philostr. – Philostratus. 3.

Philox. – Philoxenus.

Phoc. – Phocylides. VI.

Phot. – Photius. 9 (ohne Zusatz Photius lexicon; Zahlen dabei weisen auf die bibliotheca, ed. Bekker).

Phryn. – Phrynichus. 2. ed. Lobeck.

Pind. – Pindarus. V. ed. Böckh (Ol. = Olympiae, N. = Nemeae, P. = Pythiae, I. = Isthmiae).

(Plan.) – Planudes' Anthologie.

Plat. – Plato. IV. ed. Bekker; pag. nach H. Stephanus; benutzt ist Ast. lexicon Platonicum [17] (die Abkürzungen der Dialogtitel sind einfach), Polit. = Politicus, Rep. = de Republica).

Plotin. – Plotinus. 3.

Plut. – Plutarchus. 2. ed. Hutten (gew. nach den Capiteln, seltener nach den Seitenzahlen dieser Ausgabe. Die Abkürzungen für die Titel der einzelnen Schriften sind einfach, Lyc. et Num. bedeutet Comparatio Lycurgi cum Numa).

Pol. – Polybius. II. ed. Tauchnitz mit Benutzung von Schweighäufer's Index.

Polem. – Polemon, sophistae laudationes funebres, ed. Orelli.

Poll. – Pollux. 2. ed. Bekker.

Polyaen. – Polyaenus.

Porph. – Porphyrius. 3.

Posidp. – Posidippus, Dichter der Anthologie.

Procl. – Proclus. 5.

Pt., Ptol. – Ptolemaeus. 2.

Qu. Sm. – Quintus Smyrnaeus. 5. ed. Tauchnitz.

Rhian. – Rhianus. III.

Ruf. – Rufus.

Rufin. – Rufinus, in der Anthologie.

Sapph. – Sappho. VII. ed. Neue.

Scaev. – Scaevola, in der Anthologie.

Schol. – Scholiastae (Schol. Il. zu Homeri Ilias, ed. Bekker, Schol. Od. zu Homeri Odyssea, ed. Buttmann).

Scymn. – Scymnus Chius, ed. Meineke.

Sext. Emp. – Sextus Empiricus. 2. ed. Bekker.

Simm. – Simmias, in der Anthologie.

Sim., Simon. – Simonides. VI. in der Anthologie.

Sol. – Solon.

Soph. – Sophocles. V. ed. Hermann mit Benutzung von Ellendt's lexicon Sophocleum (O.R. = Oedipus Tyrannus, O.C. = Oedipus Coloneus).

Sp., sp. – Spätete, Sp. D. = Spätere Dichter. Die Zeitbestimmung ergiebt entweder der Zusammenhang, oder es sind die Alexandriner und die folgenden Schriftsteller gemeint.

St. B. – Stephanus Byzantius. 5. ed. Bcrkel.

Stesich. – Stesichorus. VI.

Stob. – Stobaeus, ed. Tauchnitz.

Strab. – Strabo. 1. ed. Tauchnitz, pag. nach Casaubonus, Kapitell u. §. Nach Kramer.

Strat. – Strato. 2. in bet Anthologie.

S., Suid. – Suidas, ed. Bernhardy.

Synes. – Synesius.

Th. M. – Thomas Magister, ed. Ritschl.

Theaet. Sch. – Theaetetus Scholasticus, in der Anthologie.

Them. – Themistius. 4. ed. Dindorf.

Theocr. – Theocritus. III. (ohne Zusatz sind die Idyllen gemeint).

Theod., Theodor. – Theodoridas, in der Anthologie.

Theogn. – Theognis, ed. Welcker.

Theophr. – Theophrastus. III.

Thuc. – Thucydides. V. ed. Krüger.

Tim. – Timaeus, ed. Ruhnken.

Tragg. – Tragiker.

Tryph. – Tryphiodorus. 6. ed. Tauchnitz.

Tyrt. – Tyrtaeus.

Tzetz. – Tzetzes. 12. (A.H. Antehomerica, P.H. Posthomerica, ed. Bekker).

VLL. – Vetera Lexica, d.i. Suidas, Hesychius, Etymologica, Photius.

Xen. – Xenophon. IV. (An. = Anabasis, ed. Krüger, Cyr. = Cyropaedia, ed. Bornemann, Hell. = Hellenica, ed. Schneider, O. = Oeconomicus).

Xenocr. – Xenocrates, 1.

Zen., Zenob. – Zenobius, in den Paroemiographi.

Zenod. – Zenodotus.

Zon. – Zonaras.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. XV15-XVIII18.
Lizenz:
Faksimiles:
15 | 16
Kategorien:

Buchempfehlung

Hoffmann, E. T. A.

Prinzessin Brambilla

Prinzessin Brambilla

Inspiriert von den Kupferstichen von Jacques Callot schreibt E. T. A. Hoffmann die Geschichte des wenig talentierten Schauspielers Giglio der die seltsame Prinzessin Brambilla zu lieben glaubt.

110 Seiten, 4.40 Euro

Im Buch blättern
Ansehen bei Amazon

Buchempfehlung

Romantische Geschichten. Elf Erzählungen

Romantische Geschichten. Elf Erzählungen

Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für diese preiswerte Leseausgabe elf der schönsten romantischen Erzählungen ausgewählt.

442 Seiten, 16.80 Euro

Ansehen bei Amazon