ἀ-δίκημα

[35] ἀ-δίκημα, τό, Unrecht, Beleidigung, Her. 1, 2; Verbrechen, ϑανάτων ἄξια Plat. Legg. VI, 778 d; Xen. Mem. 2, 2, 3; vgl. Arist. Eth. Nic. 5, 7; τὰ πρός τινα ἀδ. Dem. Lept. 63; das durch Unrecht erworbene, gestohlene Gut, Lys. 27, 6; vgl. Plat. Legg. X, 906 d; neben ἁρπάσματα Rep. II, 365 e.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 35.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: