ἀ-θεότης

[46] ἀ-θεότης, , Gottlosigkeit, mit ὕβρις u. ἀδικία verb., Plat. Polit. 308 e; oft Plut., z. B. Superst. 1.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 46.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: