[69] ἀ-κατά-παυστος, ohne Ende, immerwährend, ἀρχή Plut. Arat. 26; τὸ μοναρχίας ἀκ. Caes. 57; στά-σεις, nicht beizulegen, Pol. 4, 17, 4; Diod. 11, 67; ὰμαρτίας, fortwährend sündigend, N. T.
Meyers-1905: Nagy-Káta · Kata...
Pierer-1857: Kata [2] · Kata [1] · Kata Kana