[702] ἐγ-γυμνάζω, in Etwas üben, ὄρχησις τὰς ψυχὰς καλλίστοις ϑεάμασιν ἐγγυμνάζουσα Luc. Salt. 6. – Gew. im med., ἐν σοὶ ὡς ἐγγυμνασόμενος Plat. Phaedr. 228 e; Sp.; τοῖς πολέμοις Plut. Caes. 28; ἐγγυμναστέον καὶ ἐμμελετητέον Themist. or. 4 p. 51 b.