[1365] κατα-ναυ-μαχέω, in einer Seeschlacht, zur See besiegen, τινά, Andoc. 3, 5; Isocr. 4, 154; τριήρεις Din. 1, 75; καταναυμαχηϑέντες ὑπό τινος Isocr. 12, 105; Luc. conscr. hist. 38.
Meyers-1905: Nagy-Káta · Kata...
Pierer-1857: Kiang-Nau · Nau Rutz · Nau [1] · Nau-delle-Colonne · Nau [2] · Kata Kana · Kata [1] · Kata [2]