τροπίδιος

[1152] τροπίδιος, ον, zur τρόπις gehörig, geschickt, brauchbar, ξύλον (?).

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 1152.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: