§ 13. Stellungen beim Verkehr.

[177] Cum duobus amantibus, quoram libido hunc in modum per complexus etc. consuetudinis regionis et naturae ratione habita colendos excitata est, coitus conveniat, nunc »modi inter coitum procumbendi« sequuntu ratque postea, quasi singulares procumbendi species, »coitus mirifici«. Itaque duae huic capiti paragraphi sunt. Ad hoc (autor) dicit:


Libidinis tempore dorcas in alta coniunctione vulvam quasi amplificans inier coitum procumbat.


[Zur Zeit des sinnlichen Verlangens lege sich die Gazellenfrau beim Verkehr nieder und mache bei einer vollkommenen Vereinigung die Scheide gleichsam weit.]


»Libidinis tempore«: tempus libidinis est, cum pudenda erecta sunt; »procumbere« id spectat, ut penis et vulva inter se coniungantur. Quod cum nunc propositum sit, de modis procumbendi, coitus secundum mensuram ratione habita, agitur. Hie ellipsis est: in altiore quoque coniunctione cum equo iungenda »vulvam quasi amplificans inter coitum procumbat«. – Hie quae sint translationes, (autor) infra demonstrabit.


Elephantus in coniunctione humili vulvam quasi contri hens.


[Die Elefantenfrau (lege sich) bei einem weniger befriedigenden Verkehr nieder und mache die Scheide gleichsam eng.]


»Quasi contrahens«, coartans quasi, dum crura comprimit, ut vulvae os artum reddatur. – »Elephantus«, cum vulva utatur amplissima, »in coniunctione humili« cum tauro iungenda (»inter coitum procumbat«). – Atque in coniunctione humiliore cum lepore ineunda, vulvam quasi contrahens. Hie quoque quae sint translationes, (autor) infra demonstrabit.


Ubi coniunctio congruens est, femina aequo tergo (inter coitum procumbat).


[Wenn eine übereinstimmende Vereinigung stattfindet, (lege sich) die Frau (beim Verkehr) auf den flachen Rücken.]


»Ubi«, quo in coitu »coniunctio« a ratione congruenti non discedit, cum per se effici possit; id est, in coitu pari. Hic »femina aequo tergo inter coitum procumbat«. Hoc adverbium est: actio, inter quam tergum jaghani, cum neque amplificatio neque contractio sit, naturali positione utitur.


Per duas illas equa significatur.


[Durch diese beiden Regeln wird auch das Verhalten der Stutenfrau deutlich gemacht.]


Illa quoque, simulatque in coitu alto cum equo iungenda est, vulvam quasi amplificans, cum lepore, quasi contrahens procumbat. Si coniunctio congruens est, id est cum tauro, aequo[177] tergo inter coitum procumbat. Itaque illa per dorcadem et elephantum »significatur«. Itaque dictum est: »In alt coitu crura aperta sunto, in humili clausa; in pari coitu crura positione naturali tergumque aequum sunto«.

Cum receptio penis fructus coitus sit, (autor) de ista receptione dicit:


Hic femina amatorem vulva recipiat.


[Beim Verkehr nehme die Frau den Liebhaber mit der Scheide auf.]


»Hic«, in coitu, quippe qui, prout aut contractio aut amplificatio vulvae aut aequitas tergi est, triplex esse possit, sua »vulva recipiat« eum, id est, excipiat illum erecto pene praeditum.


Atque artes imprimis in coitu humili (recipiat).


[Vor allem bei einem weniger befriedigenden Verkehr (nehme man) künstliche Mittel.]


»Artes«: a tauro vel lepore usitatos penes arte factos equa vel elephantus vulva recipiat. Hic quoque differentia est: si coitus par est, penem arte factum, qui magnitudine penem viri aequatur, neque quasi contrahens neque amplificans recipiat; si ultra est, quasi amplificans recipiat. Haec est sententia. – »In coitu humili«: in alto enim coitu usurpatio artium omittitur.

Nunc (autor), quo modo vulva arte aut amplificetur aut contrahatur, secundum ordinem explicat:


Efflorescens, oscitans, Indrāṇīcus – hi coitus tres vulgo dorcadi conveniunt.


[Die aufblühende, die gähnende, die indranische – diese drei Arten passen im allgemeinen zur Gazellenfrau.]


In pari coitu vulgaris tantum, non compendii usus explicatus est. Secundum usum enim et consuetudinem, prout aut rusticus aut urbanus usus respicitur, duo modi procumbendi sunt, si femina vultum sursum tenet, tertius, si in latere iacet, ita ut forma paterae efficiatur. Tribus istis coitus aequo tergo conficiendus continetur. Atque dictum est: ›Rusticum est, si crura feminae in cruribus viri sedentis ponuntur; urbanum, si duae feminae pedum loti in cruribus viri staut.‹ »Coitus tres«, tripartitus modus procumbendi. – »Vulgo«, proprie.


Capite in profundum demisso et vulva sursum sublata coitus efflorescens efficitur.


[Wenn der Kopf nach unten gesenkt und die Scheide nach oben gehoben wird, dann wird der ›aufblühende‹ Verkehr bewirkt.]


»Capite«: caput (vulvae) in lecto in profundum demittens vulvam, os sursum forens, tollat, id est, singularem istam huius modi positionem parte posteriore efficiat. Quae etsi per se evenit, tarnen, ut eximia porrectio sequatur, coxas in tergo manuum alterius supra alteram positarum ponat, pedes et clunes[178] autem in partem exteriorem vertat. Quo modo cum vulva sursum aperta sit atque quasi efflorescat, iste coitus efflorescens appellatur.


Hic facilitatem progrediendi praebeat.


[Hier gewähre er (der Mann) ein vorsichtiges Eindringen.]


»Hic«, inter coitum efflorescentem, »facilitatem progrediendi praebeat«. Dum ab amatore pene ministratur, parte coxarum concedat aut amator paulatim penetrans concedat, donec coniunctio arta non efficitur. Si enim ferociter coitus cum illa initur, dolores habet atque viri membri cutis rumpitur, quod medici ruptionem praeputii (avapāṭikā) appellant.


Non demissa ambo femora in obliquum distendens recipiat: hic coitus oscitans est.


[Beide Schenkel nicht gesenkt und gleich weit öffnend empfange sie: dieser Verkehr ist der ›gähnende‹.]


»Non demissa ambo femora«, pedes, »in obliquum distendens«, ad libram porrigens. Hic pedes, quamquam in lecto sursum sublati iacent, in obliquum distenduntur. An demissa? Ad hoc (autor) dicit: »non demissa«. – »Recipiat« amatorem. – Quasi »oscitans«, in similitudinem oscitantis imitandus.


Ambo femora similiter in utramque (viri) partem collocet atque ambo (viri) genua in utramque partem ponat: hic coitus Indrāṇīcus usu ediscendus est.


[Sie stelle in gleicher Weise beide Schenkel zu beiden Seiten (des Mannes) und lege beide Knie (des Mannes) auf beide Seiten: dieser indranische Verkehr muß durch Übung erlernt werden.]


»In utramque partem« femora cruribus anguste appressa. – »Ambo genua in utramque partem ponat«, id est, in partem infra alas positam. Itaque cum in umeris innisa comprehendatur, haec amplificatio anteriore maior est. »Usu ediscendus«, cum statim ut exhibeatur ille fieri non possit. – »Indrāṇīcus«: cum a Sacī (= Indrāṇī) traditus sit, nomine rei congruenti notatur. – Hic quoque facilitatem progrediendi praebeat.


Eo alterioris quoque coitus confectio.


[Dadurch geschehe die Durchführung auch des vollkommeneren Verkehrs.]


»Eo«, coitu Indrāṇīco, »alterioris quoque coitus«: in coitu Indrāṇīco non solum illium, taurum, sed etiam equum recipiat, cum illius libidine inflammatā libidinis sedes aperta sit. Itaque in alteriore quoque coitu »quasi amplificans« illud in usu versatur. Quare per coitum efflorescentem et oscitantem (dorcadem) taurum recipere, per eosdem autem equam quoque equum explicatum est, quippe quod supra translatum sit.


In coitu humili per pateram receptio est.


[Bei einem einfacheren Verkehr geschieht die Empfängnis durch die Schale.]


»Per pateram«: elephantus taurum per coitum paterae, modo describendum, recipiat; haec est sententia.


[179] Itaque elephanti, in humiliore quoque coitu, coitus pressus, circumplicans, equinus est.


[Deshalb ist bei einem noch niedrigeren Verkehr der Schalenverkehr der Elefantenfrau gepreßt, umschlingend, pferdeähnlich.]


»In humiliore quoque coitu«: id est, leporem quoque recipere licet. Cuius in receptione, cum alia hic praeterea ratio non sit, coitus pressus cet. adhibendus est. Itaque »quasi contrahens« illud hic quoque in usu versatur. Quare equam quoque per coitum paterae leporem recipere posse explicatum est, quippe quod supra translatum sit.

(Nunc autor) coitus paterae usum explicat:


Si amborum ambo pedes directe porriguntur, coitus paterae est.


[Wenn beide Füße beider Partner gerade gestellt werden, ist dies der Verkehr der Schale.]


»Directe«, ad lineam »porriguntur«, ut coniunctio pudendorum effici possit. – »Amborum«, viri et feminae. – »Coitus paterae«, quasi patera, cum ambo uno eodemque loco coniuncti sint.


Ille duplex est: patera lateralis et patera sursum elata, ita enim conficitur. Si autem vir in latere iacet, femina in dextra iacente utatur: id vulgare communeque est.


[Jener (Verkehr) geschieht zweifach: die Seitenschale und die emporgehobene Schale, so nämlich wird sie durchgeführt. Wenn aber der Mann auf der Seite liegt, gebrauche er die Frau auf der rechten Seite liegend: das ist allgemein im Volk verbreitet.]


»Ita enim conficitur«: id est, cum hunc in modum confectio coitus accidat. Itaque ibi si ambo in latere iacent, coitus paterae lateralis efficitur. Inter coitus duos paterae sursum elatae, cum alter supra alterum iaceat, alter modo has, modo illas partes invicem agit: itaque coitus paterae sursum elatae ad alterum spectat. Neque dubitandum est, quonam modo coniunctio pudendorum effici possit: id enim facillimum est! In patera laterali autem amatoris coxa in pulvino, feminae in cubili iaceat; si enim ambae in cubili iacent, interdum, cum coxae disiunctae sint, pudenda ut via aberrent fieri potest. – Kātyāyanus autem coitum paterae aliter (hunc in modum) describit: »Coitus paterae ex adverso positus sequitur, si femina contractis mammis viri coxam ingreditur, ita ut cum viro in trianguli forma iacente coniungatur«. – Hic dicitur: cum femora arte appressa sint, nulla vulvae contractio sequitur. Itaque non elephanti in coitu humili, sed pari esto, cum propter naturalem femorum positionem vulgaris communisque sit. – »Si autem vir in latera iacet«, ut dormiat, »femina in dextra iacente utatur«: ad dextrum feminae latus suo ipsius sinistro latere in cubili iaceat. »Id vulgare communeque est«: omnium[180] feminarum, dorcadis cet., dormiendi tempore haec positio est, quippe quae non impugnetur. Contraria autem sit tempore coitus apud elephantum, cum hic contractionis causa afferatur atque manu sinistra pudenda attingere cet. secundum doctores liceat.


Coitus pressus efficitur, si femina, pene secundum coitum paterae introducto, femora valde premit.


[Ein ›gepresster‹ Verkehr wird erreicht, wenn die Frau nach dem Einführen des Penis gemäß dem Verkehr der Schale ihre Schenkel sehr zusammenpresst.]


»Pene secundum coitum paterae introducto«, secundum coitum aut paterae lateralis aut paterae sursum elatae. Membrum hunc in modum introductum premat femina, quippe quae natura firma sit, – »Coitus pressus«; premendo enim e coitu paterae natura eius apparente coitus pressus sequitur.


Coitus circumplicans efficitur, si femora transmutat.


[Ein umschlingender Verkehr findet statt, wenn sie ihre Schenkel verschränkt.]


Id est, coniunctione per coitum paterae inita. Cum in coniunctione paterae sursum elatae sinistra dextraque pars dextra sinistraque evenit, mutua femoribus effecta circumplicatione contractio vulvae anteriore maior fit. Hunc in modum finem adipiscuntur.


Coitus equinus usu ediscendus efficitur, si femina aeque atque equa diligenter arripit.


[Der pferdeähnliche Verkehr, der durch Übung erlernt werden muß, geschieht, wenn die Frau die eine Pferdefrau (das Glied mit den Schamlippen) festhält.]


»Diligenter«, immobiliter, »arripit«, id est, penem convexis vulvae labris. – »Coitus equinus«, quasi coitus equae. Per illum humilioris quoque coitus confectio efficitur. Qui non nisi »usu ediscendus« est, cum non statim inter coniunctionem confici possit.


Iste imprimis apud feminas Andhrorum. – Hi varii Bābhravīyi procumbendi modi sunt.


[Das geschieht vor allem bei den Frauen der Andhrer – Dies sind die verschiedenen Arten des Beischlafs, von den Babhraviyern erklärt.]


»Imprimis apud feminas Andhrorum« reperitur, cum illae omni ope atque opera annitantur. Cuius ad usum pertinentia auxilia sermonis communicatione tradenda sunt; usu deinde penitus perspicitur. – »Bābhravīyi«: septem procumbendi modi. a Bābhravyo explicati. Qua voce (autor) deesse aliquid numero modorum variorum significat:


Sauvarṇanābhi autem: ambo femora sursum elata: hic est coitus incurvatus.


[Aber von den Sauvarnabhi überliefert: beide Schenkel hoch erhoben: dies ist die gekrümmte des Verkehrs.]


»Sauvarṇanābhi autem«: a Suvarṇanābho enarrati (procumbendi modi), »elephanti« illud hic quoque in usu versatur. Qua voce (autor) duplices illos esse indicat: femina faciem sursum[181] tollens ambo femora arte appressa sursum tollat; amator autem ad sinistram genuum ambobus (femoribus) premens coitum conficiat. – »Hic est coitus incurvatus«, cum ambo femora sursum (sublata) non egrediantur.


Si amator ambos illius pedes sursum trahit, coitus oscitans efficitur.


[Wenn der Liebhaber ihre beiden Beine nach oben zieht, entsteht der gähnende Verkehr.]


»Ambos illius pedes sursum trahit«: ab amatore ambo pedes postquam feminae genuum artus in umeris posuit, sursum trahuntur. Hic »coitus oscitans« est.


Si incurvatos, coitus pressus est.


[Wenn er die gebeugten (Beine an seine Brust zieht), ist dies der gepresste Verkehr.]


Si illos »incurvatos« trahit. Postquam femina in amatoris pectore ambos pedes posuit, amator bracchiorum laqueo feminae collo adhaerescens coitum conficiat. Itaque pedes sursum incurvati, non deorsum, pectore teneantur. Hic cum amborum pectus prematur, »coitus pressus est«.


Qui, si alter pes porrigitur, coitus semi-pressus redditur.


[Wenn (bei diesem Verkehr) nur ein Bein gestreckt wird, entsteht der halb-gepresste Verkehr.]


»Qui«, coitus pressus. – »Si alter pes porrigitur«, alter quoque in vicem. – »Semi-pressus«, cum dimidia tantum pars prematur.


Si alter pes in umero amatoris ponitur, alter porrigitur atque sic in vicem continuatur, coitus ›fissio arundinis‹ est.


[Wenn ein Bein auf die Schulter des Liebhabers gelegt wird, das andere gestreckt wird und das abwechselnd wiederholt wird, ist das ›die Spaltung des Schilfrohres‹.]


»In umero amatoris«, in ala, sinister pes ponitur; brevi post ablatus porrigitur: hic primus est. Deinde in vicem dexter in umero ponitur sinisterque porrigitur; hic secundus est. – »Coitus ›fissio arundinis‹ est«: quasi si arundo findatur, caedatur.


Aller si supra caput progreditur, alter porrigitur, usu ediscendus coitus ›hasta fransfodere‹ est.


[Wenn das eine Bein über den Kopf gehoben wird, das andere gestreckt wird, ist dieser durch Übung zu erlernende Verkehr das ›mit der Lanze durchbohren‹.]


»Alter«, aut sinister pes aut dexter. – »Supra caput« feminae. »Alter«, aut dexter aut sinister, deorsum porrigatur. Itaque ›hasta transfodere‹ duplex est. Corpus enim quasi hasta transfossum esse videtur, cum quasi per medium stipes adactus sit. – »Usu ediscendus«: quo enim alio modo ut superior pedis pars immobilis sit, effici potest?


Si ambos incurvatos ad suam vesicam ponit, coitus cancri est.


[Wenn (der Liebhaber) die beiden gekrümmtem Beine (der Frau) an seine Blase stellt, ist das der Krebs-Verkehr.]


»Si« amator »ambos incurvatos« pedes feminae, ita ut genua flectantur, »ad suam vesicam«, ad umbilicum suum, »ponit, coitus cancri est«, cum quasi cancri partes agantur, cuius pedes anteriores ista positione utantur.


[182] Si femora sursum sublata decussantur, coitus pressus est.


[Wenn die gehobenen Schenkel überkreuzt werden, ist das der gepresste Verkehr.]


»Si femora sursum sublata decussantur«, sinistrum sursum porrectum ad dextram et dextrum ad sinistram trahitur, »coitus pressus est«, cum pudenda premantur.


Si crura decussantur, coitus »loti sedes« efficitur.


[Wenn die Unterschenkel überkreuzt werden, wird der Verkehr »Lotussitz« bewirkt.]


»Si crura decussantur«: femina faciem sursum tollens pedem dextrum supra sinistrum suum femur ponat, sinistrum supra dextrum. – »Loti sedes« nota est.


Si illa tergum complectitur, dum se avertit, usu ediscendus coitus vertens est.


[Wenn sie den Rücken umfaßt, während er sich abwendet, ist dies der Wende-Verkehr, der durch Übung erlernt werden muß.]


Si tergum amatoris complectitur, postquam ille cum superiore corporis parte ita se convertit, ut penis e vulva non elebatur, »coitus vertens est«. – »Dum se avertit« amator a coniunctione. Hic ellipsis est: ›Si amator tergum complectitur, dum femina se avertit‹ quoque dici potest. – »Usu ediscendus«, cum statim confici non possit. – Si tergum feminae iacentis, dum se avertit, complectitur, postquam toto cum corpores e convertit, usu ediscendus coitus vertens est: haec est sententia subtilis.

Isti procumbendi modi non miri coitus sunt; vulgare communeque enim est, in solo solido vel a tergo vel a latere procumbere: aliud mirum est, quod illis implicite notatum esse intelligas. Id (autor) his verbis notat:


Etiam in aqua procumbendo, sedendo, stando coniunctiones conficiantur ipsaeque mirae appellentur, cum ita facile effici possint. Ita docet Suvarṇanābhus.


[Auch wenn man im Wasser liegt, sitzt oder steht, sind Vereinigungen möglich und diese werden als wunderbar bezeichnet, weil sie leicht durchgeführt werden können. So lehrt Suvarnanabhus.]


»Etiam in aqua«: »etiam« voce ›in solo quoque‹ indicat. Ubi si inter ludum in aqua habendum ambo caput in ripa ponentes procubuerunt, coniunctio quaedam, cum solo solido careat, mira efficitur, quae coitus paterae appellari potest. Sedente amatore coniunctio quaedam sedens est, cui omnes modi conveniant; staute femina coniunctio quaedam stans est, qui coitus mirus, cum solo solido careat, ›hasta perfodere‹ appellari potest. – »Cum ita facile effici possit«, illi coniungendi modi in aqua facile effici possint.


Illud autem repudiandum est, cum a bonis non traditum sit. Ita docet Vātsyāyanus.
[183]

[Dies aber muß zurückgewiesen werden, weil es von den guten (Schriftstellern) nicht überliefert ist. So lehrt Vatsyayanus.]

Illud ›cum ita facile possint‹ verum est; »illud autem effici repudiandum est«, vile, »cum a bonis non traditum sit«, id est, cum a compendiorum sacrorum scriptoribus improbatum sit. Qua de re Gotami illud fertur: »Coniunctioni sexuali in aqua confectae pro poena loca inferna proposita sunt«; atque Bhṛguum illud, quod in Prāyaścittavidhāno invenitur: »Qui in aqua semen suum emittit, Cāndrāyaṇum arduum perficito«. Itaque non nisi in solo solido coniunctionem iniant.

Quelle:
Das Kāmasūtram des Vātsyāyana. Berlin 71922, S. 177-184.
Lizenz:
Kategorien:

Buchempfehlung

Aristophanes

Die Wolken. (Nephelai)

Die Wolken. (Nephelai)

Aristophanes hielt die Wolken für sein gelungenstes Werk und war entsprechend enttäuscht als sie bei den Dionysien des Jahres 423 v. Chr. nur den dritten Platz belegten. Ein Spottstück auf das damals neumodische, vermeintliche Wissen derer, die »die schlechtere Sache zur besseren« machen.

68 Seiten, 4.80 Euro

Im Buch blättern
Ansehen bei Amazon

Buchempfehlung

Große Erzählungen der Spätromantik

Große Erzählungen der Spätromantik

Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.

430 Seiten, 19.80 Euro

Ansehen bei Amazon