Art laßt von art nicht / die Katz laßt jhres mausens / vnnd die Atzel jhres hupffens nicht.

[80] Salomon sagt: Wann du den narren in einem mörser zerstiessest mit einem stempffel[80] wie grütz / so laßt doch sein thorheyt nit von jm. Mann sagt / daß Marcolfus mit dem weisen Salomon disputiert hab / vnd gesagt / Natur geht für lehr. So wolt Salomon / daß gewonheyt vnd lere so hart anhange / als die natur. Vnd dieweil Salomon ein Katzen hette / die jm nach gewonheyt das liecht hielte bei nacht / brachte Marcolfus etlich meuß zuwegen / vnd kam des abends zu Salomon / vnnd ließ erstlich ein mauß lauffen / Vnnd als bald die Katz der mauß gewar warde / tapt sie ein wenig mit der pfoten / vnd ließ doch das liecht nicht fallen. Da aber die ander vnn dritte mauß fürüber lieffen / liesse sie das liecht fallen / vnd lieff den meusen nach. Darauß hernach Marcolfus beweisete / Art gieng für alle gewonheyt. Ein jung reiß wann es krumm wechst / so laßt sichs nit biegen / mann vnderstütze es wie mann wöl / so wachset es doch krumm. Der Katzen art ist / daß sie nit mauset auß hunger /sonder auß lust / also daß / ie mehr mann der Katzen zuessen gibt / ie mehr sie mauset. Also auch / was einem menschen angeboren / vnnd warzu er von natur geneygt ist / das thůt er / vnd laßt sich hieran nichts hindern.

Quelle:
Egenolff, Christian: Sprichwörter / Schöne / Weise Klugredenn. Darinnen Teutscher vnd anderer Spraach-en Höfflichkeit [...] In Etliche Tausent zusamen bracht, Frankfurt/Main 1552. [Nachdruck Berlin 1968], S. 80-81.
Lizenz:
Kategorien: