Der Landwehrmann nach dem Frieden

[192] Nei lueg, nei lueg am Mattebach

wer wäscht so spot,

so blutig rot

si Plunder us mit Weh und Ach?

Er luegt si alte Säbel a,

verschrickt frei drab

und wäscht en ab

vom Blut, und luegt en wieder a.

Er lengt si Sack, er chert en um:

's isch alles us,

's fallt nit me drus,

i gäb ke halbe Chrützer drum.

E bitzeli Tubak muß er no

im Pfifli ha:

er zündet's a;

du arme Tropf! 's will nümme goh.

Jez fahrt's en wie ne Schrecken a;

er schlicht dervo.

's wird öpper cho:

de muesch e sufers Gwisse ha.

Nei lueg, was springt dört übere Hag

mit frischem Sprung,

so lieb und jung

Quelle:
Johann Peter Hebel: Gesamtausgabe, Band 3, Karlsruhe 1972, S. 192.
Lizenz:
Kategorien:
Ausgewählte Ausgaben von
Vermischte Gedichte und aus dem Nachlaß
Vermischte Gedichte und aus dem Nachlaß