[56] Jedyn muž dźěše wot Zabroda do hole a pŕindźe nimo hata. Na pušćadłach sejdźeše jedyn čerwjeny zwoblekany muźik (abo nykus) a so wši česaše. A jako k njemu ran pŕindźeše a jemu praji: »Ty lumpako, što ty tu chceš?« Na to počnjaštej so z tym mužikom wuprajeć a hadrować hač do pukow. A so biještaj tak dołho, hać so ton nykus do hata wali z tymi słowami: »Spomń na tón dźeń a lěto«. Wón pak nimo teho hata swoj čas žiwjenja wjacy šoł njeje. Bork pla Borkhamra.