Nocna sćenica.

[78] Ted'n jo był jeden bogaty bur. Ten jo južo měł dwě dźówce. Póten jo měł tu tŕeću a z teju ten knecht jo deŕał jěć witŕe na sćenicu. A ten jo był mucny a jo wostał wojśpě ći kachlach. Tam jo se wón lenuł, zo ńejo ćěl ćespać. Noce jo wotcućeł; njent stej ćišłej dwě drugej žeńske nutŕ. Póten su tomu knechtoju hopytali ze swěcku na nogi palić, wěclik wón richtig spi. Wón jo cuł, ale ńej' se gibał. Njent su nagótowali dojśpy hogeń. Tam jo ćišeł ten cert. Ten jo měł welike knigły, ten jo tam něco pisał. A ten knecht jo se šo wobglědał a ńej' nic prajił, a jo spał, až jo wordował rano wołany. Njenter wón jo prajił, dyž jo to dźěće noce sćone, ńetreba wón njent k sćěńu jěć. Njenter jo ta góspoza to zgóniła, zo ten knecht jo to šycko noce widźeł. Njenter jo jomu wěle peńez slubiła, až ńederi tu wěc dalej pojedać a wón jo słuchał a ńejo dalej pojedał. S.

Quelle:
Schulenburg, Willibald von: Wendisches Volksthum in Sage, Brauch und Sitte. Berlin: Nicolai, 1882, S. 78.
Lizenz:
Kategorien: