Online-Bibliothek

Het een en tvvintighste Lied

[348] Aen een Amstelinneken, de loof-vvaerdighste, lieflike Lely.

op de stemme: Polifemus aende strande.[349]

Schoonste Lely, kuysche Bloeme,

die ik roeme;

Ach! hoe ben-ghe dus verstoort?

Laet de droeve vvolken vaeren,

en de baeren,

laetse stormen om het noord,

U gesicht moet vrooligh lonken,

vrooligh vonken;

daerom is het ook soo schoon,

daerom siet men leeljen bloeyen,

rosen vloeyen

om der kuyschen vvangen troon:

Daerom is u aengebooren,

uytverkooren

soo een liefelik gelaet;

darom laet uvv ooghe daelen

duysend straelen

schoonder als het daegeraedt.

Rosen vvil ik om U geeven,

jae mijn Leeven.

mijne Ros' is niet meer root;

mijne Ros' is bleek ghevvorden,

door het morden,

door het stormen van de dood.

Vier jaer hebb' ik rouvv ghedraegen,

doch mijn klaegen

helpt niet meer, noch haer noch mij;

't is nu tijd de droeve daegen

vvegh te jaegen,

dat ik vvit in kleedern sij;[350]

Dat ik blijde verve traege,

en ook vraege

om een kleed in mijnen Hoof,

in het svvarte Rosen-betjen,

dae mijn Netjen,

dae mijn Roosjen bleek en doof.

Roote Rosen saech men groeyen,

lieflik bloeyen,

die het svvart nu heel belett:

vvitte leeljen voor de Roosen,

voor tijloosen

vvil ik kiesen in mijn bett.

Deese verv' is aengenaemer.

Mijne kaemer

is schoon vvit ghekleedt, en lacht.

Jae nu vvil ik vvilligh derfen

rosen-verven,

die in droefheyd mij ghebracht.

Nu vvil ik aen alle kanten

Leeljen planten,

maer de vvittste selfs in 't hart:

Daer sijn vlammen, daer autaeren,

Leeljen-blâeren,

met een heyligh vuur vervvarrt.

Soo sal ik u eer' ervveisen,

eevvigh preysen,

schoonste Lely, Amstel-kind:

Daerom laet de tooren vaeren;

laet de baeren,

laet sich leggen storm en vvind.[351]

Soete blikke, soete sinnen,

die gevvinnen:

die staen U veel beter aen.

Toorn verstellt uvv lieflig lonken,

of schoon pronken

Roosen mank der leeljen-baen.