πάρ-οινος

[525] πάρ-οινος, = παροίνιος; ἄνϑρωπος, Antiphan. bei Ath. X, 445 c; Lys. 4, 8; καὶ μέϑυσος, Luc. Tim. 55; a. Sp.; μάχη, beim Wein, Anacr. 40, 12; λήρησις, Plut. Symp. 8 prooem. – Auch adv., Poll. 6, 21.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 525.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: