Ortseinwohner , incola loci. – Ortskenntnis , -kunde , locorum notitia. locorum od. regionum peritia od. scientia (in einer Gegend). – locorum et aedificiorum notitia (in einer Stadt). – O. besitzen, locorum od. regionum scientem, peritum, gnarum esse: keine O. besitzen, locum od. loca ignorare; locorum ...
ortskundig , locorum (regionum) peritus od. sciens od. gnarus.
Ortslage , loci positio; loci situs.
Ortsname , loci vocabulum. – Plur. locorum vocabula. – Ortssage , *fabula certo loco nata; *fabula, quae certo loco nascitur od. nata est.
Ortsveränderung , bei Krankheiten etc., mutatio loci. facta de loco permutatio (sofern sie geschieht). – loca mutata. regio mutata (sofern sie geschehen ist). – eine O. vornehmen, loca od. regionem mutare.
Ost, Osten , oriens (im allg.). – solis ortus od. exortus. pars caeli orientis solis. regio orientis (als Himmelsgegend). – orientis solis partes (das Morgenland). – gegen oder nach O., im O., von O., s. östlich: von O. nach Westen, ab ortu solis ad ...
Osterfeier , celebratio paschae (das Feiern des Osterfestes, Eccl.). – sollemnia paschalia (die Feierlichkeiten des O., Eccl. – Osterfeiertag , dies festus paschae (Eccl.). – Osterfest , Ostern , sollemnitas paschae. sellemnia paschalia, n. pl .(Eccl.); dies festi paschae (Eccl.).
Ostertag , dies festus paschae (Eccl.).
Ostküste , *litus ad orientem spectans od. vergens. – Ostland etc. , s. Morgenland etc.
östlich , ad orientem vergens. ad od. in orientem spectans (nach Osten hin liegend). – od. durch den Genet. orientis (wenn es = im Osten befindlich). – Adv .ad orientem versus. ad od. in orientem. ad regionem orientis. ad partem caeli orientis solis. sub ...
Ostluft , s. Ostwind.
Ostrazismus , testarum suffragia, ōrum, n.
Ostsee , mare Balticum.
Ostseite , pars caeli orientis solis (die Himmelsgegend). – pars ad od. in orientem spectans (die nach Osten liegende Gegend etc.: – nach der O., s. östlich ( Adv .).
ostwärts , s. östlich ( Adv .).
Ostwind , subsolanus; umschr. ventus, qui ab oriente exit od. venit. – wir haben O., ventus flat ab ortu solis.
Otter , aspis. vipera (vgl. »Natter«). – von der O., Otter-, Ottern-, viperinus. – Otterngezücht , omne serpentium genus. – übtr, v. Menschen, serpentina proles; homines, qui omne serpentium genus dolo superant; viperae illae venenatae ac pestiferae.
oval , ex longo rotundus. – ovatus (eiförmig).
Oval , das, figura ex longo rotunda.
Ozean , Oceanus. – der große O., mare maximum; Oceanus, qui terras cingit: der Atlantische O., mare Atlanticum.
Buchempfehlung
Epicharis ist eine freigelassene Sklavin, die von den Attentatsplänen auf Kaiser Nero wusste. Sie wird gefasst und soll unter der Folter die Namen der Täter nennen. Sie widersteht und tötet sich selbst. Nach Agrippina das zweite Nero-Drama des Autors.
162 Seiten, 8.80 Euro