Online-Bibliothek

Dat Dörp in Snee

[254] Still as ünnern warme Dęk

Liggt dat Dörp in witten Snee,

Mank de Ellern slöppt de Bęk,

Ünnert Is de blanke See.

Wicheln stat in witte Haar,

Spegelt slapri all de Köpp,

All is ruhi, kold un klar,

As de Dod, de ewi slöppt.

Wit, so wit de Ogen reckt,

Nich en Lęben, nich en Lut;

Blau na'n blauen Hęben treckt

Sach de Rok nan Snee herut.

Ik much slapen, as de Bom,

Sünner Weh un sünner Lust,

Doch dar treckt mi as in Drom

Still de Rok to Hus.