[18] Edidit ingenii claros quos dextera foetus,
Ex meritis famam dexteritatis habent.
Inclyta sunt laudis vatum monimenta labores,
Posteritas merces grata laboris erit.
Halmanne, hos inter vates numeraris, honori
Slesia castalio laurea serta parat.
Teutonis effantem vario sub dramate linguam
Talia, queis cingat tempora, serta decent.
Urbs haec, quam veteres olim dixere budorgim,
Ingenii vidit symbola magna tui.
Prodiit in primo caesar mauritius actu,
Fortunae speculum qui variantis erat;
Jmperium phocae miserâ quem morte peremit,
Conjugis & sobolum sangvine tinxit humum.
Altera successit funesta tragoedia planctu,
Viderat italiae quem prius ora typum.
Rex theodoricus, cujus verona theatrum
Olim erat, hîc tragicum luctibus implet opus.
Symmachus innocua, clarus`que böethius orbe
Morte ruit: nemesis sed fuit ulta necem.
Tertia deposito felix URANIA luctu
ordine, sylvani est conjugis ipsa decus.
schemate sub gracili virtus hîc casta triumphat,
evictas precibus non dedit illa manus.[18]
Stemmatis Austriaci LEOPOLDO sacra monarchae
Prosperitas quarto vendicat ire gradu,
Caesareis placuit dare plausûs omina Taedis,
Et leopoldino vota secunda throno:
Namque Leonino dum Margaris indita Cordi,
Crescat ut austriaco, vota tulere, thoro.
Classis quinta dedit tristes post gaudia luctus,
Insontem patitur dum mariamne necem:
Barbarus herodes maculat sibi sangvine dextram
Conjugis, hinc laevam cogitur ire viam.
Sexta Venit Pulchro Fulgens STRATONICA vultu,
Mutua quae fletûs gaudia miscet aquis:
Nupserat haec regi syriae regina seleuco,
Cederet hanc nato jussit amantis amor.
Septima constanti ROSIBELLA triumphat amore,
Sub pastoralis schemate vestis adest:
Illustri placuit constantia parta theatro:
Virginis excultae cultor adonis erat.
Nunc postrema sacris comparet avita trophaeis
Gnatarum triadis diva SOPHIA parens.
Drama FIDEM, Fortemque Pio SPEM Jungit AMORI,
Sangvineam christi quas videt ire viam.
Et divina parens fidei sapientia, natam
Spem genuit, geminis se sociavit amor.
Ut spes atque fides genuinum monstret amorem,
Pro JESU libuit mortis adire tholos.
Ergo dum celebras sacrati encomia coetûs,
Et tuus in casto dramate ludit honor;
Splendida fama tuae nectit praeconia lauro,
Symbola quae serae posteritatis erunt.
Ita applaudebat è sincero affectu
Ephraim Ignatius Naso
â Löwenfels.[19]
Buchempfehlung
Schnitzlers erster Roman galt seinen Zeitgenossen als skandalöse Indiskretion über das Wiener Gesellschaftsleben. Die Geschichte des Baron Georg von Wergenthin und der aus kleinbürgerlichem Milieu stammenden Anna Rosner zeichnet ein differenziertes, beziehungsreich gespiegeltes Bild der Belle Époque. Der Weg ins Freie ist einerseits Georgs zielloser Wunsch nach Freiheit von Verantwortung gegenüber Anna und andererseits die Frage des gesellschaftlichen Aufbruchs in das 20. Jahrhundert.
286 Seiten, 12.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für diese preiswerte Leseausgabe elf der schönsten romantischen Erzählungen ausgewählt.
442 Seiten, 16.80 Euro